Żeby siostra wpadła w depresję, dzieci zostały bez ojca, a brat został znienawidzony i ze złamanym sercem? Już nie mówiąc o tym, że wszyscy by winili autorkę za to. Prawda jest taka, że to jest typowy przykład sytuacji bez wyjścia. Tutaj każde wyjście jest złe. I chociaż uważam, że prawda zawsze jest dobrem nadrzędnym to nie wyobrażam sobie wyjścia z takiej sytuacji.

Tu jest wyjście. Najbardziej ze wszystkich poszkodowana jest siostra i o czymś takim powinna wiedzieć. Jest młoda, więc ma szansę na ułożenie sobie życia z kimś kto jej nie zdradza i kto ją kocha. Owszem, wcale nie będzie to łatwe, ale tak moim zdaniem autorka powinna zrobić. I ja tak bym w jej sytuacji zrobiła.

Veriki, z boku zawsze łatwo powiedzieć, co by się zrobiło. Decyduj sama za siebie, ale nie wymagaj od innych takiej samej postawy. Zresztą nie sądzę, że ty sama pobiegłabyś w podskokach do swojego członka rodziny, aby wyjawić mu takie odkrycie.

Rozumiem autorkę, że nic nie mówi. To nie jej odpowiedzialność i to ona będzie obwiniana, mimo, że nie ma ze sprawą nic wspólnego.

@gorzkakawa, to teraz sobie wyobraź, że za 10 lat prawda wychodzi na jaw. Wychodzi na jaw również to, że od 10 lat autorka wiedziała o wszystkim. Dopiero wtedy ją wszyscy znienawidzą. I dopiero wtedy będzie winna cierpienia siostry.

@gorzkakawa faktycznie lepiej poczekać parę lat, aż się dzieci same przez przypadek dowiedzą. Na pewno dobrze to przyjmą :)
Moim zdaniem nie ma czegoś takiego jak sytuacja bez wyjścia, a tu obowiązkiem autorki jest powiedzenie siostrze prawdy. Aktualnie jest współwinna w tej chorej sytuacji i można powiedzieć że wręcz ją popiera.
Serio uważasz że lepiej dla dziecka mieć ojca, który za plecami matki pieprzy jej brata?

Oczywiście, że jeśli ona okryje to za 10 lat to będzie bolało bardziej i trzeba będzie przez to przejść. Ale trzeba wziąć pod uwagę, że to może rozwiązać się w inny sposób. Samo. To znaczy nie samo, ale mogą się rozstać z innych powodów. Albo facet rozstanie się z jej bratem, a uczucie do żony odżyje.
W życiu bywa różnie. Za to na pewno takie wyznanie autorki zniszczy życie całej rodzinie. I jasne, że wcale nie jest lepiej jak ona żyje w kłamstwie, a on ją zdradza i nie kocha, ale nie znamy ich. Ja wiem, że nie chciałabym żyć w kłamstwie i część z Was to wie. Ale nie wiecie co tak naprawdę jest między tymi ludźmi. I przede wszystkim najważniejsze tutaj jest to, że nie można zmuszać autorki do wzięcia odpowiedzialności za zniszczenie komuś życia, a uwierzcie, że tak WSZYSCY będą twierdzić.

FoxyLady nie pobiegłabym w podskokach, bo to nie jest powód do radości. Brat i chłopak zdradzają siostrę autorki. Wiedząc o tym, że ktoś zdradza moją siostrę miałabym to przed nią ukrywać i udawać, że o niczym nie wiem? Nigdy w życiu! I mądrze przedmówca napisał, to rozwiązanie między popsutym życiem a jakimś okresem smutku, a potem prawdopodobnie ułożeniem sobie życia. A co jak jej chłopak po chwili stwierdzi, że ją zostawia i wiąże się z bratem autorki? Ta sama sytuacja i to samo cierpienie.

gorzkakawa - czemu uważasz, że dzieci zostaną bez ojca? A ojciec odwiedzający to już nie ojciec? Jak najbardziej siostra autorki powinna znać prawdę, bo i tak albo kiedyś sama się dowie albo (o masakra) odkryją romans ojca jego własne dzieci....

Nie można po prostu zmusić tamtych do przyznania się? Cały czas suszyć im głowę, zrobić im moralniaka?
Co się nie zrobi to i tak tyłek z tyłu.

Po prostu uważam, że autorka jest tylko niewinnym świadkiem i sama powinna zdecydować jak postąpić. Nie zrobiła nic złego, znalazła się w złym miejscu o złym czasie. To ci mężczyźni powinni zebrać się na odwagę, zrzucanie odpowiedzialności na nią jest okrutne.