#iv0y9
Rozmowa odbyła się w bardzo sympatycznej atmosferze. Sprawdzono znajomość języków obcych (znam trzy!), wypytano dokładnie o moje zainteresowania a nawet o gust muzyczny, bo jak sam szef zażartował: „Tu wszyscy słuchamy heavy metalu, proszę pani!”. Wszystko szło bardzo przyjemnie, aż do momentu kiedy dotarłam do ostatniego elementu rozmowy kwalifikacyjnej, czyli do… testu sprawności posługiwania się komputerem (Excel i te sprawy). Wówczas przyznałam się, że dziś mogę z tym mieć problem, bo uszkodziła mi się kończyna i na dowód pokazałam uświnioną krwią chusteczkę zakrywającą obolały paluch. Od razu przyniesiono mi kubek z lodem i kazano włożyć tam palec. Po kilku minutach pożegnano się ze mną i odprawiono do domu.
Nie spodziewałam się, że ktoś się dom nie odezwie. A jednak tak się stało. Dostałam telefon już następnego dnia. Otrzymałam tę pracę! Uzasadnienie doręczono mi na firmowym papierze: „Jeśli potrafisz zachować spokój, kiedy twój kciuk wygląda jakby przeżył atak rozwścieczonego misia grizzli, to poradzisz sobie z nawet z najbardziej wkurwiającym klientem naszego hotelu!”.
Pracuję tu już trzeci rok. Uwielbiam tę robotę!
A ja uwielbiam to wyznanie 😃
Aż się uśmiechnęłam :D
Mnie dziwi ze znasz trzy jezyki a pracujesz jako recepjonistka. Znadna praca nie hanbi ale po prostu mnie to ciekawi ze jakos nie mialas wiekszych ambicji.
To znaczy jakich?
Wieksze ambicje? Błagam, chyba ważniejsze jest żeby się lubiło swoją pracę... Ja znam ludzi, którzy mimo zajebistego cv zrezygnowali z super pracy na wysokich stanowiskach, bo stwierdzili, że nie warto, wolą przyjść na 8 godzin za gorsze pieniądze, ale bez presji, bez zostawania po godzinach, wiecznych telefonach i nadmiarze obowiązków.
Co jest złego w pracy recepcjonistki w hotelu? "Żadna praca nie hańbi", w kontekście tego zawodu, wydaje mi się mocno niewłaściwe. "Większe ambicje"? Zgadzam się z poprzedniczką, że najważniejsze to lubić swoją pracę zamiast pchać się w miejsce, gdzie nie chcesz pracować, no ale miało się ambicję.
Naprawdę coś dziwnego... Sam znam kilka języków. Jestem po studiach a pracuje jako szary kierowca wywrotki. Przynajmniej lubię co robię.
Też mnie to trochę zaskoczyło, ale z drugiej strony nigdzie nie jest napisane, jak dobrze autorka zna te języki. Może to jest po prostu znajomość na poziomie komunikatywnym, która w bardziej "ambitnej" pracy byłaby niewystarczająca.
Przecież recepcjonistka w hotelu powinna znać języki. To ona wystawiona jest na pierwszej linii na kontakt z klientem, również zagranicznym. I co wtedy? tłumacza ma szukać?
A to może powiedz mi, gdzie można pracować znając 3 języki? Ale tylko znając, bez żadnych papierków to poświadczających.
xyRon w większości korporacji obecnie przyjmą z otwartymi rękami każdego, kto komunikatywnie włada kilkoma językami. Wiem po sobie, znam biegle angielski i niemiecki i co jakiś czas dostaję kolejne propozycje.
Ja mówię biegle w 4 językach obcych a pracuje jako ratownik medyczny xd
Tez znam trzy, dosyć biegle, a chodzę do szkoły, wiec nie wiem czy to jakieś wielkie osiągnięcie w dzisiejszych czasach
Pięknie :)
Bardzo się cieszę, że mogłem to przeczytać :)
Aż sobie zapiszę to wyznanie do ulubionych :D
Teraz się zdarza, że na recepcji pracują osoby, które nawet poprawnie nie potrafią mówić po polsku, a obce języki to jakaś abstrakcja.
Co w tym niby niezwykłego, że znasz trzy języki? Dwóch uczą w szkole, trzech, jak się ustawisz...
Jak ktoś jest idiotą, to ze szkoły nic nie wyniesie... Popatrz ile osób nawet polskim nie potrafi się posługiwać poprawnie... krew zalewa