#xCVYD
Spędzaliśmy ze sobą całe popołudnia, wiadomo - wspólne zabawy, zainteresowania, zbieranie ślimaków :)
Nigdy nie rozumiałem dlaczego inne dzieciaki ją przezywają, nie przeszkadzało mi to i będąc szczerym, wolałem jej towarzystwo niż kogokolwiek innego.
Pewnego dnie po prostu wyjechała. Tak minęło kilka lat, każde z nas miało już inne życie.
Nagle, niespodziewanie, spotkaliśmy się w szkole (podstawowej, z tego co pamiętam).
Niestety, nasze spotkanie zauważyły co "dowcipniejsze" dzieciaki, przypomniały im się dawne przezwiska, ona chyba już do nich przywykła, gdy zaczęły się także przykrości w moim kierunku... uciekłem.
Po tym wydarzeniu rozmawialiśmy tylko raz i było bardzo dziwnie, nienaturalny dystans, a kiedyś byłem z nią w stanie uciec na drugi koniec świata (czyli drugie osiedle, patrząc przez pryzmat siedmiolatka).
Nasz kontakt się urwał, czas zatarł nawet imię, niczego bardziej nie żałuję niż mojego tchórzostwa, nie pamiętam twarzy, imienia, nazwiska, jedynie wspólne wesołe chwile.
Jeśli przez przypadek to czytasz, to chcę Cię przeprosić za to, że przeze mnie zerwaliśmy kontakt.
PS Pamiętasz, jak bawiliśmy się gumowymi kościotrupami?
Spróbuj spytać się rodziców - może będą pamiętać ją/jej rodziców - raczej interesowali się z kim się bawiłeś. Może spróbuj na spotted?
Śmieszą mnie te wstawki na koniec "jeśli to czytasz..." no kurde, bo każda zaginiona druga połówka czyta anonimowe XD
Może nie każda, ale jakiś procent na pewno. Nawet mały.
a czy przypadkiem słowo "jeśli" nie oznacza przypuszczenia? jeśli to czyta, to się dowie, że autor przeprasza, a jeśli nie, to się nie dowie i tyle, nie czaję w czym wy macie problem.
Aż mi się przypomniało jak z przyjaciółką uczyłyśmy pływać biedronki <3 (przepraszam was biedroneczki ._.). Były to na prawdę wspaniałe chwile. Z całego serca życzę Ci żebyś ją odnalazł. Jeśli Ci się uda to napisz w komentarzach ;)
niestety nie