Ja też się boję dentysty, potrafiłam zemdleć w drodze na fotel. Znalazłam dentystę dla dzieci, powiedziałam że się panicznie boję I mogę zemdleć, że ma mi wszystko tłumaczyć I mówić co robi, plus nie może boleć nic a nic. Nie było problemu, nawet nie wiesz ile dorosłych ludzi się boi I ilu dentystów ma fajne podejście, tylko trzeba dobrze poszukać. Możesz najpierw zrobić przegląd, potem najmniejszy ubytek I tak powoli się oswajać. Są dobre znieczulenia, może nawet dentysta poleci coś na uspokojenie przed, więc bólu nie będzie. Jeżeli masz problem z zębami to ci musi strasznie z buzi śmierdzieć, więc lepiej rusz się do dentysty teraz kiedy można leczyć, a nie wyrywać resztki I robić sztuczną szczękę.

Pożyczka w pracy?
One zwykle mają dużo lepsze warunki niż bankowe.

Przecież będzie tylko gorzej. A implanty to wydatek rzędu kilkunastu tysięcy, jak stracisz wszystkie swoje, to dopiero zabulisz za nowe.
I kto ci powiedział, że ogólne to jedyne rozwiązanie? A tzw gaz rozweselający? Siedzisz jak naćpana, albo śpisz. Dopłata jakieś 150zl. Podobno ludzie się przyzwyczajają w ten sposób do dentysty i potem już chodzą "normalnie".
A studenckie kliniki stomatologiczne? Zrobią za grosze pod opieką dobrego lekarza, może gaz też mają.

Zobacz, gdzie uda ci się zaoszczędzić i odłóż, bo zęby są naprawdę ważne.
Najłatwiej na jedzeniu, ale rozsądnie, nie namawiam do żywienia się parówkami 7zl/kg. Da się zjeść taniej i zdrowo.
Kasze, ryże i makarony kosztują dużo mniej kupione na kilogramy na targu/w Auchan, niż paczkowane w sklepie.
Lidl ma -25% na mięso. (Mrozimy nawet ryby z taką naklejka i są ok jeszcze po tygodniu).
W warzywniakach można często znaleźć "warzywa drugiej kategorii", gdzie wystarczy odkroić uszkodzenie mechaniczne i można jeść, a kosztują symbolicznie, 1zl za kilogram czy coś w tym stylu.
Ubrania w szmateksach też można świetne trafić, mam pół szafy Marc Spencer, po 2zl/szt.

Dam rade ze strony dentystów. Idź do lekarza, niech stwierdzi lęk przed dentystami - to jest prawdziwa jednostka chorobowa. Masz zaświadczenie = refundowane znieczulenie ogólne. Koniec problemow

Spróbuj "wizyt adaptacyjnych", takich jak dla dzieci. Popytaj pań rejestratorek, który lekarz na NFZ jest życzliwy i cierpliwy a potem umów się na samą rozmowę i przegląd jamy ustnej, żeby oswoić się z gabinetem, narzędziami. Drobnymi krokami może uda się opanować strach.

Bardzo dobrze Cię rozumiem autorze. Miałam podobną sytuację.

W dzieciństwie rodzice prowadzali mnie do osiedlowej dentystyki, podobno dobrej, ale była niezbyt miła i nigdy nie dostawałam znieczulenia. Trauma.

Potem na studiach i w pierwszej pracy w ogóle nie chodziłam do dentysty. Też nie było mnie stać na leczenie i bardzo się balam. Trwało to latami.

Zmieniłam pracę, w nowej jako benefit wybrałam sobie najdroższy pakiet medyczny z prywatną opieką dentystyczną. Przez rok nie mogłam się zebrać żeby z niej skorzystać. W końcu musiałam - pojawił się silny ból zęba. Leczenie tego zęba też było skomplikowane, łamał się gdy czekałam na kanałowe, co kilka dni musiałam odwiedzać gabinet żeby przetrwać, w końcu i tak nie udało się go uratować. Łącznie miałam dwa zęby do wyrwania, jedno kanałowe, kilkanaście "zwykłych" dziur. Maskara. Leczyłam to kolejny rok.

Na początku wizyty były dla mnie straszne. Przed każdą płakałam, trzęsłam się, paraliżowało mnie na fotelu, chłopak musiał trzymać mnie za rękę. Potem dwa dni dochodziłam do siebie. Ale też z każdą wizytą bałam się trochę mniej. Okazywało się, że miła i profesjonalna dentystka i porządne znieczulenie działają cuda i da się to przeżyć.

Dodam, że zęby mam słabe i prawie na każdej kontroli jest jakiś drobiazg do zrobienia. Nie wyzbylam się też całkowicie strachu, nadal stresuje mnie nawet zdejmowanie kamienia. Ale udało się wyjść z tej patowej sytuacji, która kiedyś wydawała mi się bez wyjścia. Czego i Tobie, autorze, życzę.

Jestem Tobą, tylko po przełamaniu strachu. Skąd bierze się Twój lęk? Mój jak się okazuje wcale nie był lękiem przed samym bólem, tylko przed upokorzeniem, bo za dzieciaka slyszalam od dentystki teksty "zębów nie myjesz!", "nie śliń się tyle!" itp. Do tego podejście mojej mamy i dentystki było takie, że ja mam tylko otwierać usta na zawołanie i o nic nie pytać, a to przecież moje ciało. Gdy pytałam babsko nie ukrywało irytacji.
Moją wymówka był brak pieniędzy (na życie mialam 600zl po odliczeniu stalych oplat). Po wyplacie zawsze chowalam do skarpety po 100zl i nie ma zmiłuj, jak brakowało pod koniec miesiąca to leciałam na suchych bułkach, ale tej 100 nie ruszałam.
Odważyłam się i powiem Ci, ze wszyscy w gabinecie dosłownie dupę Ci liżą. Na początku wspolnie ustalacie plan działania, kosztorys, a potem zaczyna się wiercenie. Wszyscy są mili, dentystka stara się nie zadać bólu i u mnie jej to wychodzi. Wiercenie w zębie zajmuje 3 minuty (ja to tak odczuwam, dosłownie chwila i po sprawie), a cała reszta nie boli (wiercenie też nie, ale dźwięk jest niemiły). Płacę po 170zl za wizytę co tydzień,bo robię zęba kanałowo. Wizyt jest 4. Potem odbudowa zęba (u mnie 400zl rozlozone na raty - kilka wizyt). Jestem szczesliwsza, bo pokonalam strach i wreszcie nie wstydzę się śmiać. Ty tez tak potrafisz! Umow się na wizytę i poproś kolezankę, żeby Cie przypilnowała, żebyś na pewno dotarła do gabinetu. Jesli w gabinecie okaze się, że zabieg dentystyczny jest dla Ciebie zbyt strasznym przeżyciem, mozesz przerwac zabieg i wyjść. Dasz radę, wierzę w Ciebie. Ja dałam, więc Ty też dasz. Zrób to dla siebie.

Dlatego cenie dentystów w Anglii. Dla takich tchórzy jak my polecają zabieg podczas snu. Zero stresu :)

Moja wkrótce żona również ma paniczny lęk przed dentystą. Ostatnim razem gdy byliśmy u lekarza od ząbków musiałem ją trzymać cały zabieg za rączkę. Luba do tego stopnia ściskała moją dłoń aż słyszałem jak mi kostki chrupią. Już się boję porodu.

Zawsze możesz skorzystać z wizyt na nfz.Czasami warto przekroczyć swoją granicę, żeby czuć się lepiej ;)

Do niedawna nie bałem się dentystów wcale, ale wszystko się zmieniło po tym jak zostałem skrzywdzony przy rwaniu ósemki. Znieczulenie, jeśli w ogóle zadziałało, to niewiele pomogło (NFZ :v). To był największy ból jaki w życiu przeżyłem - złamana kość łokciowa z przemieszczeniem nawet się nie umywa, o kopniaku w jaja nie wspominam. Do tego ułożenie zęba było tak masakryczne, że zabieg zajął z godzinę. Zdążyłem się popłakać, drzeć jak zarzynane prosię i dostać drgawek takich, że zasugerowano mi coś na uspokojenie (po czym zrezygnowano, bo się okazało, że nic takiego nie mają xD).

Ale zabieg to tylko pół biedy. Drugie pół to dwa tygodnie dochodzenia do siebie. Ból, choć słabszy, i tak był nie do zniesienia i musiałem jechać na ketonalu forte (i wielu innych tabletkach). Do tego przez dobry tydzień nie byłem w stanie otworzyć ust i musiałem jeść wszystko zmielone (przynajmniej parę kilo schudłem :V). Nieraz budziłem się z zakrwawioną kołdrą, bo się (ostrym i nierozpuszczalnym) szwem zaciąłem. Niezły wkurw mnie wziął, gdy zamiast tygodnia musiałem szwy trzymać jeszcze przez kolejne siedem dni xD

Finalnie ból ustąpił, a szwy w końcu mi wyjęli. Na pamiątkę został mi tydzień sraczki po ketonalu (ale to już byłem w stanie przeżyć) oraz dziura w dziąśle, która jeszcze parę miesięcy będzie się zapełniać nową kością. Uff.