W czasach, gdy wszystko jest płytkie i coraz mniej prawdziwych przyjaźni, jakakolwiek znajomość jest nazywana przyjaźnią. Takie rozpaczliwe tłumaczenie samemu sobie, że nie jest tak źle.

Często jest tak, że przyjaciółki (czy przyjaciele) często mają podobny gust, więc ich partner może też się spodobać tej drugiej. Czasami osoby mają zbyt dużo wspólnego ze sobą, jak na przykład preferencje. No i oczywiście też potrzeba brak szacunku do swoich przyjaciół.

Mnie zastanawia, że teraz większość ludzi ma pasję. Zawsze uważałam, że to takie wielkie słowo oznaczające coś więcej niż hobby czy zainteresowania. Teraz co druga osoba ma pasję.

Berg, nawet gdybym miala podobny gust, nie wskoczylabym do lozka mężowi przyjaciółki (ani zadnemu innem zajetemu facetowi). Mysle, ze Aleksander ma rację, zbyt szybko nazywamy ludzi przyjaciółmi. Słowo nadużywane się wyciera, traci pierworne znaczenie
Pasja, hobby i zainteresowania to też zupełnie inne słowa.

Też zauważyłam i jedno i drugie. Jak mówię ludziom, że nie mam żadnej pasji, to często od razu zakładają, że w wolnym czasie tylko siedzę na tyłku i gapię się tępo w telewizor. Miałam też kiedyś grupę bardzo bliskich koleżanek i wszyscy byli zdziwieni, że nie uważam ich za przyjaciółki. Spedzałyśmy razem bardzo dużo czasu i naprawdę świetnie się dogadywałyśmy, ale żadnej z nich nie byłam w stanie zaufać w stu procentach, co dla mnie zupełnie wyklucza się z pojęciem "przyjaciel".

Zdecydowanie, widzę to po ludziach dookoła, którzy czasami po miesiącu znajomości potrafią nazywać innych przyjaciółmi.

@Bergblattstein

Szczerze mówiąc jeszcze nigdy mi się nie zdarzyło, żeby podobała mi się ta sama osoba, co przyjaciółkom. Jedna ma męża i do teraz się zastanawiam, co ona w nim widzi :D Ale też nie wyobrażam sobie wzdychać do partnera przyjaciółki, sam fakt, że jest w związku z kimś mi bliskim mnie odrzuca.

@Melancholija "Męża nigdy bym nie dotknęła po takie akcji"
Gość może nawet nie spojrzał na rzekomą przyjaciółkę albo wręcz jej odmówił, ale już jest i tak winny i najlepiej go spalić profilaktycznie na stosie - świetnie kombinują niektóre kobiety, zapytałbym co mają w głowie...
Oczywiście tej łajzie co się puszcza z każdym tez pewnie byś wierzyła bardziej niż mężowi - to nawet dobrze zrobiłabyś, bo nie warto, żeby był z Tobą choć jeden dzień

Że co proszę? Napisałam wyraźnie, że aspekt moralny to inna sprawa. Zawiera się też w tym to, że zupełnie nie wnikam czy autorka ma wierzyć mężowi czy nie. Ja opieram swoje relacje na zaufaniu, więc zupełnie nie wyobrażam sobie takiej sytuacji i nie wyobrażam sobie tego tak opisywać na anonimowych. Nie wyobrażam sobie też ufać przyjaciółce bardziej niż komuś z kim jestem w relacji romantycznej. Ale wielki obrońca uciśnionych mężczyzn się znalazł. Wyznanie nie dotyczy tego, czy autorka wierzy przyjaciółce czy nie.

Ciebie Etanolan nikt nie ruszy, bo brodaty uzyje maczety.

A no i "przyjaciółce"

Ja bym proponowała „byłemu mężowi” ;P

bo oboje odpowiadają tak samo za tę ciążę/to dziecko? nie muszą żyć razem

Jedno słowo: alimenty
W takim świecie żyjemy, więc to bardzo prawdopodobne

"W takim świecie żyjemy"

Czy Ty sugerujesz, że jak od drugiego rodzica, który przy wychowaniu nie będzie robił absolutnie nic, nie zniesie trudów ciąży i porodu, nie będzie poświęcał czasu na wychowanie itd, weźmie chociaż połowę kosztów życia tego dziecka, to jest to podłe?

Podłe to może być co najwyżej to, że to na nią spadnie obowiązek wychowania tego dziecka, a on będzie mógł tylko płacić.

@Serwatka31
Tak się płaci za głupotę. Co chwila z innym, to żaden nie będzie jej chciał na stałe i nie będzie chciał wychowywać niewiadomo czyje dziecko. No i jeszcze brak zabezpieczeń. Porównam, stań na środku autostrady, walnie Cię samochód, rodzisz dziecko. Sama się o to prosiła.
A i prośba do wszystkich, jakbyście odpisywali komuś to dajcie @nick(albo @up jeśli piszecie do osoby tuż przed wami), by było zawsze wiadomo że nie odpowiadacie głównemu komentarzowi.