Już bym chyba wolała iść pieszo do domu, niż tyle stać i czekać. Okropne.

Ha! Miałam lepszy przypadek. 1 rok studiów. Na wykładzie złapała mnie jelitówka morderca. Cały wykład w wc i raz górą raz dołem. Zwinęłam się z uczelni i poszłam na pociąg. Tramwaj pełen, siedziałam skulona z tyłu na podłodze tak mnie skręcało. Dojechałam na dworzec a tam najbliższy pociąg za godzinę. Wc płatne 2,50 a ja miałam w portfelu dosłownie 2,40. Pani klozetowa nie pozwoliła skorzystać. Trzymałam dzielnie. Pociąg okazał się być spóźniony o godzinę. Na dworcu zimno jak w psiarni bo to grudzień był. Jak się wkońcu pociąg wtoczył to już nie patrzyłam, że na postoju korzystać nie można. Dzwonię do rodzicieli, że jadę, mówię jaka sytuacja i o której będę żeby ktoś po mnie wyjechał. W pociągu przysnęłam a przez sen coś niecoś się wymknęło. Słowem narobiłam w majty w pełnym przedziale. Resztę trasy spędziłam w wc. Dojechałam. Ciemna noc, śnieżyca, mała stacyjka zamknięta, do domu jeszcze 15 km a tu nikogo nie ma. Nie było nawet gdzie się schować przed wiatrem. Czekałam kolejne 40 minut zziębnięta, wykończona torsjami i biegunką z pełnymi majtami... oczywiście nikt nie rozumiał o co mam pretensje.

To i tak nic w porównaniu do Białego Zimna, które może nadejść w każdej chwili i najzadu Dzikiego Gonu. Ja tam, co prawda sobie poradzę, ale wam to współczuję.

Zdarzyło mi się coś dokładnie takiego samego XD Tylko że wtedy jeszcze nie miałam rodzeństwa