W naszym życiu często zdarzają się sytuacje, które wywołują zażenowanie i uczucie braku komfortu. Ja z jakiegoś powodu czuję się tak, kiedy ktoś mi za coś dziękuje, ze szczególnym naciskiem na to, kiedy składam życzenia lub komuś w czymś pomogę. Rozumiem, że to jest kulturalne po prostu podziękować, aczkolwiek strasznie niekomfortowe jest to dla mnie, ale nigdy nikomu tego nie mówię.
Dodaj anonimowe wyznanie
Jeśli pomogłaś przypadkowej osobie która dalej już sama sobie poradzi wystarczy coś odmruknąć i odejść. Nie masz obowiązku zawierania znajomości zwłaszcza że ta osoba może okazać się tak zwaną namolną pierdołą i wtedy uwolnić się od niej będzie znacznie trudniej.
Jakieś zaburzenia psychiczne w kwestiach wychowania przez rodziców? Bo tak to brzmi. Jakby Ci nikt nigdy nie dziękował lub przy podziękowaniu robił problemy, to dzisiaj podziękowania są niezręczne.
Dziękuję że napisałeś/aś to wyznanie. Bardzo Ci dziękuję :)