Nie wiem ile są ze sobą, ale raczej niezbyt długo. Przy tak dużej różnicy wieku naprawdę może nie być między nimi długo kolorowo, więc o ile związek mogą sobie tworzyć, tak małżeństwo wydaje mi siłę zdecydowanie zbyt poważnym krokiem żeby tak szybko go podejmować. Istnieje duża szansa, że chłopak nie do końca jeszcze dojrzał do osoby jaką będzie stabilnie przez większość życia, nie do końca rozwinął swój charakter, swoje pasje, swoje spojrzenie na świat. Koleżanka będąc już daleko za tym etapem powinna pamiętać jak dużą różnicę robi zmiana otoczenia ze szkoły na samodzielność i ile zmian się dokonuje kiedy zaczyna się być za siebie odpowiedzialnym - a co dopiero odpowiedzialnym za drugą osobę.
Tak naprawdę nie znam ani tego chłopaka, ani koleżanki, ani ich historii, mogę tylko spekulować i mogę się zupełnie mylić. Ale w przeciętnej, nie skrajnej sytuacji - koleżanka powinna się trochę pohamować, dać im jeszcze czas, żeby potem żadne z nich nie przeżywało rozczarowań.

Ktoś tu chyba potrzebuje obywatelstwa xD

Też nie wiem, jak bym się zachowała

Raczej, po części wspierałabym taką przyjaciółkę. Ale jeżeli byłaby to prawdziwa przyjaciółka myślę, że...trochę bym jej przemówiła do rozumu. Bo nie rozumiem po co tak się spieszyć z tym ślubem - szczególnie, że to już trzeci. Niech najpierw kilka miesięcy/lat pożyją razem i się poznają. Przecież ślub o niczym nie świadczy. Tak naprawdę mogłoby go nie być. Ale jeżeli ona tak bardzo tymi ślubami się jara to niech lepiej najpierw pozna dobrze swojego partnera. Chociaż, znając życie i tak zrobi po swojemu, nawet nie pomyśli a potem...kolejny rozwód.
Ogólnie uważam, że to straszna głupota tak szybko wychodzić za mąż - a potem płacz, bo nagle po ślubie partner/partnerka się zmienia, albo wychodzą z nich jakieś 'złe' cechy - dlatego właśnie lepiej jest poznać się, pomieszkać, najpierw bez ślubu. Zresztą potem może się okazać, że ślub jest niepotrzebny do niczego, a przynajmniej zaoszczędzi się trochę pieniędzy. Oczywiście każdy ma swoje życie i robi co chce, jednak niektórzy strasznie szybko podejmują takie decyzje.

Zależy, jak ona podchodzi do tych ślubów. Jeśli robi to "dla jaj" i nie spodziewa się długiego związku, a wybranek wie o jej podejściu to... no cóż, trochę to żenujące, ale to ich sprawa, nikogo nie krzywdzą i samych siebie też nie. Jednak jeśli ona za każdym razem myśli, ze to "ten jedyny" i po każdym rozwodzie przeżywa tragedię to zdecydowanie powinnaś jej przemówić do rozumu.

Ona sobie sama pewnie za wiele po tym ślubie nie obiecuje. Może po prostu jest takim...spontanicznym typem człowieka. I tyle. Cieszy ją fakt, że bierze ślub, że jest w związku z młodszym, potem się to rozpadnie, pocierpi jak każdy człowiek i następnie znajdzie kolejnego faceta. W sumie chyba nikogo tym nie rani, przynajmniej nie wspomniałaś o tym w wyznaniu.
Więc cóż, impreza. Jest bardzo dorosła i sama odpowiada za swoje czyny. Mnie bardziej martwi moja koleżanka, która się "na zabój" zakochała w chłopaku, z którym widuje się w przelocie od niecałego roku, na ogół na krótki czas. I jest gotowa rzucić dla niego pracę, skomplikować sobie sytuację z wykształceniem i przeprowadzić się do jego miasta. Tu może być większy ryk, zamiast kobietą wyzwoloną (do której niby zawsze dążyła) staje się zniewoloną. Jeszcze brakuje, żeby zamieszkała z nim bez pracy i kasy.

Oo czyżby kwestia wizy? :) habibi się ustawi.

Ale fajne by były komentarze, jakby zmienić płcie xD

Co chłop porucha zaj3bistą milficę to jego ale niepotrzebnie brał z nią ślub

Zdziwicie jeszcze, ze to miłość na cale życie 😂
Troche dystansu plz