To oczywiste, dlatego dodałam 'choć trochę' :)
Pozdrawiam

moze nalezaloby mysleć troche i sie zabezpieczać.

Alpaka - rozumiem ten argument, ale czy w krajach gdzie aborcja jest legalna nie dochodzi do takich sytuacji? Nie ma przemocy fizycznej i psychicznej w rodzinach? Nawet ostatnio było głośno o katowanyn niemowlęciu z UK.
Żaden normalny człowiek nie znęca się nad drugim, do tego słabszym i zależnym od siebie. Nielegalność aborcji może skutkować brakiem miłości w takiej "narzuconej" rodzinie a nie patologią.
Nie masz pewności, czy gdyby aborcja była legalna to matka autorki skorzystałaby z tego prawa.

Problemem nie jest aborcja, a bezmyślność patoli :/

Nie każda kobieta ma też siłę psychiczną i fizyczną żeby przejść ciążę ja osobiście sobie tego nie wyobrażam i jest to dla mnie fobia i koszmar porównywalny z ,,Ostatnim Pasażem Nostromo", to że wyszło tak, że urodziłam się kobietą nie znaczy, że z automatu akceptuję te wszysykie biologiczne aspekty tej płci, więc jakbym wpadła to urodzenie i oddanie noe wchodzi w grę prędzej wybrałabym własną śmierć, ktora w obliczu wymuszonej ciąży wydaje się być przyjemniejszym rozwiązaniem.

@ jprdl - ach tak racja, lepiej zabić dziecko niż donosić ciążę. Jak rozkładasz przed kimś nogi to takie są konsekwencje.

Barbara cieszę się że pytasz tak wolę zabić to co nazywasz dzieckiem niż siebie. Mam inne priorytety i proszę żebyś mi się do jich nie wpierdalała ty sobie rodź ile chcesz :)

Barbara - jedyne, co się z Tobą zgodzę to w kwestii konsekwencji.
Jprdl - tak z czystej ciekawości inne aspekty bycia kobietą, człowiekiem nie powodują u Ciebie żadnych fobii, dyskomfortu? Pytam, bo Twój komentarz był dość mocny tzn mnie osobiście ciężko wyobrazić sobie, że ciąża może budzić w kimś aż tak silne emocje, by zdecydować się na samobójstwo. I chciałabym to zrozumieć, jeśli zechcesz wytłumaczyć :)

PrzezSamoH- Ogólne aspekty kobiecości i kobiecego ciała w szczególności w okresie dorastania. Brzydziło mnie i nadal brzydzi (choć już nie w takim stopniu) to do czego ,,zaprojektowano" moje ciało (właśnie do rodzenia dzieci) i byłam wściekła, że nie miałam w tym temacie nawet nic do powiedzenia. Fobią przez pewien czas był okres, zmieniło się to dopiero jak miałam chłopaka (dopiero na studiach xD) i okazał się moim sprzymierzeńcem w wykrywaniu niechcianego pasażera Nostromo. Fobią zawsze były dla mnie niemowlaki, nawet jak sama byłam małym dzieckiem. Pamiętam jak podbiegła do mnie dziewczynka w moim wieku (ok 4/5 lat) i wyciągnęła do mnie lalkę Baby Born a ja się poryczałam i uciekłam przerażona do mamy. Tym bardziej mnie odpychały gdy dowiedziałam się skąd się biorą i o zgrozo, że to ja mam ciało przeznaczone do ,,inkubacji" nadal mam to z niemowlakami choć teraz jest to w większej części obrzydzenie ich wygladem (w dzieciństwie też ale dodatkowo się ich bałam bo darły japę). Także jak sobie przypomnę coś nie związanego z kobiecością to może napiszę oddzielny.
Pozdrawiam :)

jprdl - współczuję, bo dość ciężko musi się funkcjonować z czymś takim. Osobiście spróbowałabym to "podleczyć" dla samego spokoju ducha, bo chociażby taka duża niechęć do niemowlaków może utrudniać naturalne interakcje społeczne - mnóstwo ludzi nie potrafi nawet zaakceptować, że ktoś nie lubi zwierząt a co dopiero brzydzić się dziećmi ;) W mojej rodzinie sama spotkałam się wielokrotnie z naciskami typu "nie wygłupiaj się, weź potrzymaj kuzunkę"

@PrzezSamoH cóż, wystarczy być asertywnym. bardzo dobrze rozumiem jprdl, bo na dobrą sprawę mam identycznie, także ona nie jest wyjątkiem. dzieci dosłownie mnie brzydzą, a wręcz w ich otoczeniu pojawia się we mnie "rządza mordu" (dla wielkich obrońców - nie, nigdy nic żadnemu nie zrobiłam, co nie zmienia tego że naprawdę źle na mnie działa jakikolwiek gowniak z zasięgu wzroku a zwłaszcza słuchu). też niemiłosiernie irytuje mnie, że natura stworzyła mnie jako inkubator i nie mam w związku z tym nic do powiedzenia. nawet prywatnie w jakimkolwiek kraju (wg moich informacji - poprawcie mnie jeśli się mylę) nie mogę pozbyć się narządu sprawiajacego ból a kompletnie do niczego (mi) niepotrzebnego. troszkę chory system, ale cóż - pociesza że chociaż nie jestem jedyna.