Na pogrzebie mojego dziadka, który przez całe dotychczasowe życie był moim jedynym ojcem, a przed biologicznym patologicznym padalcem bronił mnie jak mógł, nie uroniłam nawet jednej łzy. Przed czy po pogrzebie tak samo. Mam przez to straszne wyrzuty sumienia, co mnie przygniata, męczy i przez to czuję obrzydzenie do samej siebie. Najgorsze w tym jest to, że nie stać mnie było na kilka łez, ale gdy mój brat został ofiarą ciężkiego rozwolnienia cmentarnego ptaka, nie mogłam powstrzymać śmiechu (podczas pogrzebu!).
Źle mi z tym, bardzo źle.
Dodaj anonimowe wyznanie
E tam, nie masz się czym przejmować. Łzy nie są na pokaz. Ty wiesz, że kochałaś dziadka, nie musisz tego innym udowadniać. Trzymaj się!
W zależności od konstrukcji i przeżytych traum, nasza psychika i fizjologia mogą bardzo różnie reagować na wydarzenia.
Można histerycznie śmiać się ze strachu, można zamrzeć w bezruchu na widok pędzącego ku nam auta, można czuć kompletną obojętność na pogrzebie ukochanej osoby, można mieć orgazm podczas brutalnego gwałtu, można niepohamowanie szlochać podczas cudownego, czułego stosunku z ukochanym mężczyzną itd.
Bywa, że ból i poczucie straty są tak wielkie, iż podświadomość dosłownie ODCINA człowieka od czucia, by go ochronić. Czasem odcina też wspomnienia, przez co człowiek ZAPOMINA o największych traumach. I może nie pamiętać o nich parę dziesięcioleci. To akurat bardzo częste zjawisko u ofiar przemocy seksualnej.
Poczytaj o tym jak działa podświadomość, zamiast bezsensownie wkręcać sobie winę.
Tak reagowałaś na tą sytuację. Nie miej żalu do siebie. Twój mozg sobie świetnie poradził żebyś się nie załamała w tym dniu.
Może to nie Ty tylko twoja podświadomość czuła że dziadek źle wychował syna albo dopuścił żeby córka wyszła za mąż za patologię. ( zależnie od tego z czyjej strony był dziadek)
Serio?
Normalna reakcja mózgu. Pogódź się z tym że wcześnie dojrzałaś i jesteś twardsza niż inni
Co to jest ciężkie rozwolnienie cmentarnego ptaka?
Ptak nasrał na brata w trakcie pogrzebu