Mam wrażenie że ostatnie wpisy są tworzone przez jedną osobę. Zawaliłam życie. Jest źle. Nie róbcie tak jak ja itp itp

A mi się podoba ten fragment: "powiedziano mi, że <<mamy do pogadania i to tak nie zostanie>>". To chyba świadczy o czymś pozytywnym, prawda? Przynajmniej ja tak to odebrałam. Że twoi znajomi nie są "obrażeni" na śmierć i życie, a bardziej jest im przykro, bo im zależy i się o ciebie martwią. Jakby nie chcieli cię znać, to albo nie odezwaliby się wcale, albo usłyszałabyś coś w stylu "nie kontaktuj się z nami nigdy więcej". Faceta chyba lepiej zostawić w spokoju - podjął decyzję, odszedł, pewnie miał ku temu powody. Ale znajomi może będą skłonni utrzymywać z tobą kontakt, jeśli serio będziesz się starać, a w razie nawrotów nie ukrywać przed nimi, że znowu zaczyna być gorzej (serio, to jest zajebiście ważne, pamiętaj o tym! Po to jest coś takiego jak psychoterapia podtrzymująca czy jak to się tam nazywa - bo uzależnieni miewają kryzysy nawet wiele lat po odstawieniu i w takich momentach trzeba mieć do kogo się zwrócić po pomoc). Trzymaj się tam, jakoś to będzie.