Pewnie Piotrek Żyła po paprykę do sklepu podskoczył.

Byłam na premierze filmu reżyserowanego przez Alana Rickmana. Wielokrotnie wyobrażałam sobie, co się stanie, kiedy go spotkam, jak to zagadam, zapytam, uśmiechnę się. Wyszłam z projekcji nieco szybciej, by zdążyć na Q&A, a w korytarzu przy bocznych drzwiach (korytarz był niewidoczny patrząc z sali) spotkałam... JEGO.
Zapomniałam języka w gębie, kopara mi opadła i jeszcze przez pięć minut zbierałam szczękę z podłogi, a Alan patrzył na mnie i uśmiechał się protekcjonalnie, w kontraście dla mego głupkowatego wyszczerzu.
A potem go minęłam i wyszłam. Tak po prostu.

Moj znajomy pracując w sklepie nie poznał Abelarda Gizy, który wszedł zrobić zakupy. I jak znajomy później opowiadał - prawie cały czas za nim chodził, bo byl pewny, ze to jakiś ciapaty (nie moje slowa) chce mu coś ukrasc... ;)

Kiedyś w pracy, klientką była pewna piosenkarka. Używała swojego prawdziwego imienia i nazwiska, a wszystko załatwiał jej menager. Nie wiedziałem kto to. Dopieo koleżanka z pracy powiedziała.

A jeśli można wiedzieć, któż to był? Powiedz, błagam autorze/autorko!!!

Chyba tego nie zrozumiem. Interesuję się piłką nożną, skokami i siatkówką, jeżdżę na mecze, mam zawodników na wyciągnięcie ręki, ale nigdy mnie to zbytnio nie kręciło. Może dlatego, że interesuje mnie sport, nie sami sportowcy. Ale byłam świadkiem jak jedna dziewczyna przewróciła się próbując dogonić Winiarskiego pod halą w Bełchatowie. Trochę krwi i wstydu było.

Jeśli to był Marcin Najman, to Ci się nie dziwię.

Ja jak na PŚ w Zakopanem zobaczyłam Ewę Bilan Stoch i chciałam poprosić o zdjęcie, to wypaliłam z tekstem "Ale się pani zajebiście ubiera, w ogóle pani jest zajebista" ;)