Odkąd pamiętam, nie potrafię nic sobie wyobrazić. Zawsze kiedy próbuję wyobrazić sobie cokolwiek, widzę zawsze i wyłącznie ciemność. Podobnie jest z przywoływaniem wspomnień czy widoku ukochanej osoby. Kiedy próbuję przywołać jakiekolwiek wspomnienie z wydarzenia, pamiętam tylko plan i osoby, które brały w nim udział, ale to jest tak, że mam w głowie zwykły opis, a nie widzę tego wydarzenia. Tak samo jest z przywoływaniem obrazu osób. Pamiętam, jak wyglądają, ale to jest po prostu zbiór ich cech wyglądu, coś jak zwykły rysopis, z tym że jego nie widać i orientacyjnie czujesz, że to jest właśnie ta cecha. Nie umiem przywoływać nawet wspomnienia zapachu czy jakiejś melodii. Podczas czytania książek widzę tylko słowa w książce, a nie opisywany obraz. Kiedy byłam dzieckiem myślałam, że każdy tak ma, ale mimo to nie rozumiałam czemu ludzie mówią, że czytając książki widzą obrazy i czują się bohaterami książek. Na swoim przykładzie wiem, że jednak ludzie bez wyobraźni też istnieją...
Dodaj anonimowe wyznanie
Jeśli to serio możliwe, to bardzo, bardzo Ci współczuję. Nie potrafię wyobrazić sobie życia bez wyobraźni i wspomnień.
Mam tak samo jak autorka i szczerze zazdroszczę jeśli na prawdę potrafisz zamknąć oczy i "zobaczyć cos"
Muszę przyznać, że do tej pory nie docenialam tej "zdolności". Tak, mogę zamknąć oczy i przywołać wspomnienie, twarze ludzi, "uslyszec" muzykę, a nawet "poczuć" zapach i "posmakowac" smak. Nie stanowi problemu odtworzenie wydarzenia z przeszlosci: widzę gdzie byłam i z kim, jaka była pogoda i co mnie otaczało. Oczywiście nie jest to tak wyraźne i intensywne jak sytuacja na żywo, jednak wciąż w pewnym sensie niesamowite, że ludzki mózg na takie możliwości. Bardzo mnie zastanawia, jak zapamietujecie sytuacje i fakty, musi być to mega utrudnione dla takich osób
Winniczek powiem na swoim przykładzie który jest niemalże identyczny do wyznania autorki :)
My (jeżeli mogę tak mówić) zapamiętujemy rzeczy nieco inaczej jak zamkniemy oczy nie widzimy obrazu ale jesteśmy w stanie w miarę dokładnie opisać my trochę jakby czujemy jak coś ma wyglądać ale tego nie widzimy :)
Ja to na przykład w głowie mam wieczną telewizję. Ale potrafię też myśleć "tekstem", że tak powiem.
Bardzo ciekawe i intrygujące wyznanie. Tego nie słyszałam. A nie myślałas aby spróbować np patrzeć na fotografie/kadr filmu i spróbować go "zobaczyć" po zamknięciu oczu? Bo jeśli masz wizualizacje stron książki to być może to nie jedt niemożliwe tylko mozesz to wytrenowac?
Właśnie NIE ma wizualizacji książek
Mam dokładnie tak samo. Pomimo, że nie mam wyobraźni, to jestem bardzo kreatywną osobą i często maluję. Nie widzę w głowie co tak naprawdę maluję, to dopiero wychodzi na płótnie.
Mam podobnie. Zawsze sie boję że będę świadkiem wypadku a nie będę w stanie podać rysopisu sprawcy :(
Zawsze miałam ten sam lęk, gdy widziałam w telewizji jakieś rysopisy.
Mój opis sprawcy mógłby wyglądać: Wysoki mężczyzna z włosami.
Aż mi się przykro zrobiło :(
Też tak mam. I teraz jest mi przykro bo myślałam, że każdy tak ma 😟
U mnie coś takiego jest połączone z niezapamietywaniem twarzy i nie rozpoznawaniem ludzi. Najblizszych poznaję po głosie, sposobie poruszania się itp. Wydawało mi się, że wszyscy tak mają do około 25. roku życia
Ej, a ja mam dokładnie tak samo i nigdy nie wiązałam tego brakiem wyobraźni. Przeciwnie! Doskonale projektuję wnętrza, dobieram kolory i kształty, mimo że ich nie widzę w wyobraźni. Po prostu intuicyjnie wiem, jak to będzie się komponować po ustawieniu. Uwielbiam czytać książki, ale nie wyobrażam sobie , nie umiem. Sama historia mnie porywa i myślę o niej długo po zakończeniu lektury, jednak nie potrafię wyobrazić sobie bohaterów czy scenerii.
Hmm a jak ze snami? Masz je? Generalnie nawet ludzie którzy twierdza, że snów nie mają, tak naprawde ich nie pamiętają. Ale ty mogłabyś być pierwszą osobą która naprawde ich nie ma.
Może spróbuj prowadzić dziennik snów, jak sie obudzisz to nie ruszaj się tylko z całych sił spróbuj sobie przypomnieć sen. Poczytaj o tym. Jeśli uda ci sie przypomnieć sobie sny to może dzięki nim "nauczysz się" wyobraźni??
Takie osoby (mówię to na swoim przykładzie) mają normalne sny :) znaczy dla mnie są one normalne może są trochę mniej rozwinięte :)
Mam dokładnie tak samo, więc nie jesteś sama :)