Od mikstury z gównem do analizy żywności...
... Nie wiem czy to poszło w dobrym kierunku :D

Ahh, też za dzieciaka robiłam z przyjacielem różne dziwne mikstury, zgarnialiśmy głównie składniki z podwórka (roślinki, kupa też nieraz wpadła), z kuchni (ostre przyprawy, proszek do pieczenia itd) i garażu (bywało, że znaleźliśmy benzynę albo jakieś smary)... A efekty bywały różne, najczęściej przez sodę oczyszczoną te ohydne paciaje buzowały i chciały uciec ze słoików, jeden mocno zakręcony z hukiem nam rozsadziło, piękne wspomnienie, haha ;)

Gówniane te twoje wspomnienia z dzieciństwa....

E tam. Ja za młodu, kiedy mieszkałam na wsi, robiłam "maść dla Bernasi". Bernasia miała widoczny problem skórny i non stop się smarowała jakimiś masciami właśnie. Ja jej nie lubiłam, obiecałam jej specjalną maść, w której były różne okropne rzeczy: pokrzywy, osty, grzyby, stary, spleśniały kompot z wiśni, w mieszance wylądowała też martwa jaszczurka. To wszystko stało na podwórku zamknięte w słoiku przez ponad trzy miesiące, od maja do końca sierpnia. Co jakiś czas słój był otwierany, żeby wszystko zamieszać. Po tych trzech miesiącach już nie dało się odróżnić, co jest czym, a cuchnęło niesamowicie... Niestety któregoś razu ojciec wjechał w ten słój autem i go rozbił, więc moja praca poszła na marne i Bernaśka nigdy nie dostała swojej maści :/

Wyznania zamieniają się powoli w Anonimowe Centrum Gówna...
W dupę se wsadźcie takie opowiastki!

Ja robiłam "trutkę na Kobusów" - dzieci sąsiadów o tymże nazwisku. To było moje hobby przez jakieś 2 lata. Pewnego dnia wpadłam na fantastyczny pomysł, że napoję ich zatrutą herbatką, którą moja mama zawsze podawała do kanapek... Tak. Nasrałam do czajnika...

Moje dzieciństwo było chyba biedne pod tym względem, bo ja tylko woda, rośliny i piasek.