Babci może też nie.

Najlepiej brata, babci i brata babci :D

Bobisia, tak, mentalność była trochę inna ale nadal spotkasz ludzi z taką mentalnościa i to niekoniecznie starszych. Poza tym, to nie znaczy, że kiedyś wszyscy tak postępowali lub ze to akceptowali.

Bobisia, a ja ich nie rozumiem. Zabijanie psów łopata i to psów dorosłych nigdy nie było kanonem. Może topienie ślepego miotu można jeszcze usprawiedliwić, ale zabijanie dorosłych zwierząt i to brutalne to co innego.
I jestem pewna że moi dziadkowie uważali podobnie, pomimo że wychowali się na wsi daaawno temu.

Bobisia ale przecież autor pisał o czymś zupełnie innym. Babcia autora powiedziała że pies ja wkurzal więc brat go zabil łopata, a Ty piszesz o jakiejs "eutanazji" żeby zwierzak się nie męczył?
Co do dziadków, przytoczylam anegdotyczny argument w odpowiedzi na Twoje stwierdzenie że kiedyś takie traktowane zwierząt było normalne. No nie było. Na pewno nie wszędzie.

Kiedyś pojechałam po pieska od pewnej pani (starsza osoba, suczka jej się oszczeniła i szukała chętnych, którzy przygarną szczeniaki) i wzięłam jednego to na odchodne powiedziała, że "dobrze, że je ktoś bierze bo szkoda byłoby je utopić". Taka mentalność niestety jeszcze jest wśród ludzi :(

Prowadzę korki dla dzieci i podczas jednej lekcji z dziewczynką wywiązała się rozmowa o kotach, bo mój się obok platal. Powiedziała zupełnie naturalnie że miała 5 małych kotkow, ale dziadek utopil wszystkie :/

Moi dziadkowie też zawsze topili małe kotki, pamiętam jak byłam dzieckiem i rodziło się 6, a następnego dnia zostawały tylko 2. Na początku dziadek zawsze mi wmawiał, że jakiś kocur zjadł maluchy, ale jak byłam trochę starsza to już wiedziałam, że je po prostu topi. Nie mam tego za złe moim dziadkom, wychowali się na wsi, w biedzie, koty to były raczej zwierzaki przydomowe, latały po całej wsi, a do domu wracały na jedzenie i spanie, nikt nie miał czasu i pieniędzy by martwić się szczepieniami czy sterylizacją. Mimo wszystko moi dziadkowie to kochani ludzie, po prostu taka wtedy była mentalność, że ważniejsze było by samemu coś włożyć do garnka niż zapłacić za sterylizację.

Po prostu były inne czasy, ludzie inaczej żyli i inaczej myśleli. Dawniej normalne było bicie dzieci pasem, jak coś przeskrobały i nikogo to za bardzo nie bulwersowało. Nikogo nie dziwił widok wiejskich dzieci pracujących w polu na równi z dorosłymi i nikogo nie szokowało, że sześciolatka opiekuje się dwumiesięcznym niemowlakiem, bo matka musi wydoić krowy i oplewić buraki. A na zwierzęta patrzono jedynie pod kątem użyteczności w gospodarstwie. Kot miał łapać myszy, pies pilnować obejścia. I nikt się nad nimi za bardzo nie roztkliwiał.

Jak dla mnie i tak nic nie tłumaczy czegoś takiego. Jeżeli ktoś nie chciał mieć problemów i ich wychowaniem itd. to nie lepiej je po prostu puścić wolno, tylko od razu trzeba zabijać?

Wciąż nie ma konieczności hodowli przemysłowej zwierząt, dręczenia ich i mordowania, zwłaszcza w kontekście obecnego rozwoju cywilizacyjnego. A jednak ludzie dalej jedzą mięso, mimo że niesie to ogromne cierpienie dla zwierząt, zagraża ogromnie naszemu środowisku, zwiększa głód na świecie i szkodzimy tym swojemu zdrowiu. Mordowanie szczeniaczków jest okropne i do każdego to dociera, bo tak byliśmy wychowani, że one zasługują na miłość, a jak czegoś sobie nie uświadamiamy to łatwo zbyć tę myśl "bo musimy je jeść", "one są po to", "to co innego" i podobnie nieprawdziwymi stwierdzeniami, żeby tylko o tym nie myśleć. Ale tak tylko rzucam, czy inne stworzenia nie zasługują na miłość?... Myślę że ten wątek do dobra okazja, żeby się nad tym zastanowić.

Jak byłam w liceum koleżanka z klasy powiedziała mi, że jej mama wzięła małe koty i zakopała w ogródku żywcem i że długo było słychać miauczenie spod ziemi. Nie mieli z nimi co zrobić, to je zakopała. Dzień jak co dzień. Czaicie to?!

psxh- jednak jest różnica między hodowla na mięso, a hodowla dla "użytku" domowego. A zamiast piać w internecie jak to cudownie nie jeść mięsa, bo świnki, krówki takie biedne to byście powalczyli o ich życie przed ubojem jak i komfort w jego trakcie. Mięso i produkty pochodzenia było i jest potrzebne dla organizmu człowieka. I żadne zamienniki roślinne tego nie nadrobią. Także zamiast pie*dolić w internecie jak kochać zwierzaki gospodarcze ruszcie dupy i zróbcie coś, żeby faktycznie było im lepiej. Peace.

Laureis przestań pieprzyć i przeczytaj chociażby opinie Amerykańskiego Stowarzyszenia Dietetycznego na temat diet wegetariańskich. Sama jestem wegetarianką od wielu lat i żyje. Zaskocz Cię - jestem też lekarzem i fakty medyczne przemawiają za tym, że dieta roślinna jest dla człowieka najzdrowsza. Przestań wmawiać sobie, że musisz jeść mięso, mordować i zadawać ból i tym zagłuszać wyrzuty sumienia. Mięso je się tylko i wyłącznie z czystego egoizmu, dla przyjemności i wygody. A potem człowiek ma zawał czy raka i zastanawia się skąd się to wzięło i "dlaczego właśnie on".

To wypuśćcie wszystkie świnki na wolność i chowajcie krówki dla przyjemności. Zamienników roślinnych Wam wkrótce zabraknie, bo zwierzęta będą się rozmnażać, a karmić trzema bedzie. Nie zapominając o tym, iż dla prawidłowego rozwoju psychiki zwierzęcia potrzebuje ono ruchu i przestrzeni, także pol/ziemi też odejdzie. Także idąc idea, że każdy ma prawo do swoich wyborów i wolnego słowa: równie dobrze jak Wy krzyczycie, że nie można jesc mięsa bo to złe dla zwierzątek to i ja jako jedząca mięso mogę się wypowiedzieć. A mianowicie jako hodowca widziałam sporo gospodarstw w życiu. Takie, w których był syf, a zwierzęta były "pompowane" dopiero pod sprzedaż. Ale i takie, w których było pięknie, czysto, zwierzęta miały dobre warunki, były dobrze (zarówno ilościowo jak i jakościowo) odzywione i przygotowane do uboju w nalezytych dla nich za życia warunkach. Świata nie zmienicie krzycząc do ludzi, że nie można jeść mięsa. Bo i tak będą jedli. Ale możecie zmienić świat zwierząt walcząc o ich warunki. To jest realne. Trzeba tylko zmienić nastawienie.
BTW. Nie jadłam mięsa kilka lat, nabawilam się tylko problemów zdrowotnych, bo myślałam tak jak Wy, że tak pomogę zwiarzakom. Ale nie tędy droga do ich lepszego życia. A jeśli już chcecie kogoś namawiac/przekonać do zmiany diety, to uświadomcie jak wiele trzeba myśleć, bo "nie jedzenie mięsa" to nie wszystko. O czym ja np nie wiedziałam. Także jeszcze raz, pomyślcie czym bardziej pomożecie. Krzyczeniem w internecie czy racjonalnym działaniem?