#ANIYk
Pewnego razu rodzice z siostrą byli właśnie na owym karnawale, a ja oglądałam sobie spokojnie bajki w salonie. Na dworze już ciemno, delikatnie przysypiam, ale wciąż dzielnie czekam na powrót rodzinki. Słyszę pukanie do drzwi, ale nauczyli mnie, że gdy jestem sama, mam nie otwierać, więc siedzę dalej. Nagle coś mnie pokusiło, spojrzałam w okno i przeraziłam się. Na podwórku (mieszkałam na parterze) stał jakiś obcy mężczyzna i wpatrywał się w mnie. Ze strachu aż upuściłam pilot od telewizora.
Łzy zaczynają lecieć, patrzymy sobie w oczy, całkowicie przerażona nie wiem co zrobić. W końcu ruszyłam się i uciekłam do pokoju obok. Schowałam się pod kołdrę i oczekuję powrotu innych, modląc się, by ten facet sobie poszedł.
Wrócili po jakichś dziesięciu minutach i weszli do domu razem z nim. Okazało się, że to jakiś stary znajomy mamy, który pukał do drzwi, a jak mu nikt nie otworzył, to postanowił sprawdzić, czy wszystko w porządku, bo widział zapalone światło.
Nie wyszłam spod kołdry, dopóki nie wyszedł, wciąż śmiertelnie przerażona.
Kiedyś, mając z 4 lata mama zostawiła mnie na chwilę samą w domu i poszła do sklepu (20 lat temu nikt nie robił z tego powodu rabanu :D) przypominając, bym nie otwierała drzwi nieznajomym ani w ogóle nikomu dopóki ona nie wróci. Siedzę sobie, oglądam bajki i słyszę pukanie do drzwi. Jako że nie sięgałam do wizjera spytałam "kto tam?". W odpowiedzi usłyszałam "ZŁODZIEJE". Co robić? To nieznajomi - więc nie otwieram! Nie odezwałam się i niczym nie wzruszona poszłam dalej oglądać bajki. Po chwili jak "złodzieje" zorientowali się, że nie otwieram zaczęli przemawiać do mnie "enco otwórz, tu ciocia i babcia! enco no otwórz!" Powiedziałam tylko, że im nie wierzę i dalej oglądałam bajki. Otworzyłam dopiero jak za drzwiami usłyszałam mamę. Ciocia z babcią stały sobie pod drzwiami z 20 minut :D
Twoja mama, mając 4 lata, była już Twoją mamą? :D
hahaha, coś w ten deseń :D oczywiście masz rację, 4 lata miałam ja, moja mama była wtedy nieco starsza :D
Byłabym z ciebie dumna na miejscu twojej mamy.
Jak byłam mała to przez szparę w drzwiach rodziców podejrzałam film jak jakiś facet włamywał się ludziom do domu i ich mordował :D Nie mieliśmy wtedy judasza w drzwiach. Kiedyś ktoś próbował otworzyć drzwi, ale coś mu nie wychodziło. Ja, mając w pamięci tamten film pognałam do kuchni po tłuczek do mięsa i nóż. Tak zaopatrzona stanęłam przed drzwiami. Chciałabym pamiętać minę mojego taty, kiedy w końcu odnalazł odpowiedni klucz, wszedł do środka, a tu jego dziewięcioletnia córeczka z nożem i tłuczkiem do mięsa :D
Matko, w pierwszym zdaniu nie zauważyłam słowa „film” i się zastanawiam jak ktoś może tak lekko o tym pisać, jakieś emotki, jakiś tłuczek 😂
a co jak w rzeczywistosci chcial cie zgwalcic i jakbys sie nie schowala to by to zrobil hm
Idź stąd zboczeńcu
Bardzo dobrze zrobiłaś, że mu nie otworzyłaś. Nie rozumiem czasem, dlaczego dorośli najpierw uczą dzieci, by nie otwierały obcym, a potem dziwią się, że nie otworzyły drzwi jakiemuś "wujkowi".
Kiedys miałam tak samo, ale to tata postanowił sobie żart zrobić, jak wracał wieczorem i stanął w oknie. Zawał. Czytając to miałam wrażenie że byłyśmy tak samo przerażone