Napisz psychologowi maila.

Jeśli sobie radzisz, to nie ma problemu. Nikt nie może kazać Ci gadać na siłę. Jeśli będziesz miał na to ogromną ochotę, to to zrobisz i już

Znam to, tez łatwiej mi napisać o swoich problemach zamiast pogadać :( ostatnio zaczęlam z tym walczyć. Najpier czytałam im cały tekst, teraz na zasadzie ja czytam jeden akapit, ktoś do kogo go kieruje mi odpowiada i tak nawiazywije sie rozmowa. Ostatnio spróbowałam pisac plan wypowiedzi zamiast listow i tak rozmawiac, jest ciezko ale Widze postep.
Psycholog stwierdzil ze niektorzy ludzie tak maja i moi bliscy powinni to uszanować, takze nie bardzo mi pomogl…

Wydaję mi się, że z psychologiem może pójść ci łatwiej, w końcu on nie ocenia, a tego zazwyczaj boimy się najbardziej wśród bliskich

Przecież istnieją ludzie, którzy nie mówią o swoich problemach. Na pewno nie jest to powód żeby iść do psychologa

Nie każdy musi rozmawiać o swoich problemach ,ja o swoich tez nie rozmawiam bo sam sobie z nimi radzę i tyle w temacie.

Właśnie na tym by polegała twoja terapia. Żebyś w końcu zaczął/ęła mówić.

Też tak mam, ale tylko w ojczystym języku polskim. W pozostałych dwóch które znam potrafię otwarcie mówić o swoich przemyśleniach i uczuciach bo "brzmi to jakoś lepiej".

Da sie pogadac, z psychologiem da sie tego nauczyc :)

Ja jestem z drugiej strony "barykady" - mam znajomą, która nie potrafi normalnie porozmawiać, jeśli coś u niej nie tak. Widzimy się, rozmawiamy, mam wrażenie, że u niej w porządku. Wystarczy, że wrócę do domu i pisze mi ogromne wiadomości, jak to u niej źle, jak sobie nie radzi itd. Przyznaję, że czuję się tym przytłoczona i osaczona. Mam też wrażenie, że nie jest ze mną szczera, zastanawiam się na ile realny jest to problem a na ile próba skupienia na sobie uwagi. Po przeczytaniu tego wyznania zaczęłam się jednak zastanawiać, czy moja znajoma nie ma tego samego problemu co autor/autorka tego wyznania...