Mam 38 lat i dokładnie 167 dni temu dowiedziałem się, że mam raka trzustki. Zaawansowanego. Dziwne, ale nie przestraszyłem się. Przyjąłem to ze spokojem. Miałem duże oszczędności, wiecie te z typu: "Na wszelki wypadek". Jak pewnie się domyślacie bardzo się przydały. Nie, nie na leki, badania i tego typu rzeczy zupełnie niepotrzebne tylko dodające parę dni życia. Postanowiłem się "spełnić". W ciągu tych 167 dni zwiedziłem Japonię, Chiny, USA, Meksyk, Szkocję, Irlandię, Kanadę i wiele innych państw. Skoczyłem na bungee, zjadłem bycze jądra w surowym jajku. Pierwszy raz w życiu zapaliłem trawkę! Wkrótce nadchodzi "mój czas". Może wcześniej, może później, nie wiem. Piszę to nie dlatego, żeby wam się wyżalić tylko uświadomić wam jedno: Życie jest za krótkie, żeby siedzieć bezczynnie w domu. Cieszcie się życiem i je wykorzystujcie w pełni, bo nigdy nie wiecie, kiedy nadejdzie koniec.
Dodaj anonimowe wyznanie
Jakim idiotą trzeba byc by przywrócić takie wyznanie w obecnej sytuacji?
Podejrzewam, że nie robi tego myśląca osoba, tylko kiepski algorytm
@Oxmgaomuch, w jakiej sytuacji?
Ojej, na ferie nie pojedziesz? Co za smutek...
Ojej, jestes imbecylem.
Ot polaczek biedaczek cebulaczek, to że ciebie dragomir nie stać na wyjazd lub jesteś z tych buców co wychodzą z założenia, że po co gdzieś jeździć, skoro wszystko jest w internecie, to nie znaczy, że inni też mają takie podejście do życia.
@Ekoniks ot polaczek biedaczek nie ogarnął, że chodzi o ograniczenia związane z koronawirusem xddd
Niektórzy jak dragomir cieszą mordy, że inni są zmuszeni zostać w domu i gnić jak oni.
Zrobiłabym to samo! Trzymaj się.
Masz u mnie piwo :)
Super! Jeszcze uchlej się ponad normę najdroższym alkoholem świata, aż rzeczywiście staniesz się alkoholikiem i umrzesz przez to.