To prawda. Mam ciotkę i wuja w Niemczech. Ona Polka on Niemiec. Urodziła im się córka - Wiktoria. Ma zespół Downa i jest jak to mówi wuj 6 w totka. Bo cierpi na wszystkie ciężkie dolegliwości jakie wiążą się z tym zespołem. Wysiadają jej narządy, ledwo chodzi i nie mówi, ma 25 lat. Ciotka kocha ją bardzo, ale kiedyś w ostrym załamaniu depresyjnym płakała, że nie ma tego kontaktu nawet użyła określenia „bryła mięsa”. Pamiętam, ze jako dziecko bałam się Wiki bo sile miała ogromna i strasznie pluła. Oni nie maja więcej dzieci, zestarzeli się i nie dają już sobie z nią rady. Ale nie chcą jej oddać do ośrodka bo u tych dzieci popęd seksualny jest ogromny jak wspomniała autorka i kiedyś na jakiejś terapii chłopiec o tej samej przypadłości próbował Wiktorię zgwałcić. Chociaż pomoc państwa jest dużo większa nie będę się nawet rozpisywać jak wielki brzemię to jest, zwłaszcza psychiczne.
Mama wiktorii ma teraz największy strach, co się z nią stanie po ich śmierci (Są dosyć wiekowi). Czy ktoś będzie się nad nią znęcał? Przywiązywał do łóżka? Czy ciotka żałuje, że urodziła Wiktorię, czy wiedziała, że będzie Down? Nie wiem, nie rozmawiałam z nia o tym nigdy, ale mama mi opowiadała, ze jak jak byłam mała (jestem młodsza 3 lata od Wiki) to na wspólnych wakacjach ciotka zapytała ją czy może poprowadzić wózek ze mną promenadą, żeby przez chwile ludzie myśleli, ze jestem jej dzieckiem. Wiem, że nikt kto nie był postawiony w takiej sytuacji nie ma prawa podjąć decyzji za nią. Czy powinna urodzić czy nie. To nie są czerno-białe sytuacje to są osobiste tragedie.

@5555666777 No właśnie, wszystko jest "dobrze" dokąd rodzice żyją i chce im się o tę osobę dbać. Niekiedy rodzice próbują w pewien sposób ubezpieczyć dziecko i starają się o kolejne, żeby w przyszłości zaopiekowało/ły się tym chorym i jeszcze samymi rodzicami na starość. Ale moim zdaniem, to takie samo sku*wysyństwo, jak świadome rodzenie dziecka niezdolnego do samodzielnej egzystencji - bo z jakiej racji rodzeństwo ma dostawać w pakiecie taki ciężar? Abstrahując już, że jak jedno dziecko rodzi się chore, to zwiększa się ryzyko choroby u kolejnego. Pół biedy, gdy niepełnosprawność jest lekka lub umiarkowana i da się chorą osobę względnie przystosować do życia, ale to już loteria. Dodatkowym problemem, o którym się nie mówi, jest to, że zdrowe rodzeństwo chorego dziecka często jest zaniedbywane emocjonalnie, ponieważ "sobie poradzi". I później jest zgrzyt "dlaczego nam nie pomagasz, przecież wszystko Ci daliśmy!"...

Mnie tez nie obchodzi smierć innych ludzi, zwłaszcza tych w spiaczce, narkozie, w końcu nie sa świadomi i nie czuja bólu.

Z całą pewnością jest to osobista tragedia rodziny takiej osoby i jej bliskich ale nie, jako osoba trzecia dalej nie widzę dlaczego miałbym się tym przejmować.

Boruta, tak świetny argument. Bo przecież każdy wie, że zarodki też mają swoje życie, nadzieje, marzenia, pasje, przyjaciół... xD

@rockandrollqueen Tak wspieram kopanie studni w Afryce i budowe szkół by pozostali u siebie. Staram sie kupowac produkty Fair Trade, uważam za czyste sku@#$%two ze na nieprzerobiona kawe jest cło 7% a na gotowa juz kilkanaście czy kilkadziesiat. Co wiosne jeżdzimy do lasu i nieuzytki sprzatać dzikie wysypiska. Na wiecej nie mam czasu.

@JMoriartyy A jakie ndzieje i pasje ma ktoś w spiaczce czy pod narkoza? Nie ma żadnych bo nie jest świadomy. No chyba że chcesz mi powiedziec że narkoza nie jest stanem permanentnym, to wtedy sie zgodzę.

@rockandrollqueen Rzadko kiedy człowiek podejmuje swiadomie decyzje o eutanazji, zqazwyczaj jest to powodowane cierpieniem, brakiem odpowiednich srodków. Ale w wiekszosci sa to dojrzałe samodzielne decyzje, czasami wołanie o pomoc jak w przypadku kolesia z Polski co został warzywkiem, i chciał umrzeć. Teraz pomaga w terapi osób niepełnosprawnych, ma specjalistyczny sprzet i zrobił doktorat. Tak wiec to zupełnie inny temat.

I tylko musisz uważac bo pewna osoba chora na alzheimera podpisała taki cyrograf a potem sie rozmysliła a rodzinka i tak ja usmierciła. Niezłe zbydlencenie, no ale jak za zabiegiem idzie kasa to człowiek staje sie towarem, jak w przypadku aborcji.

O jaka byłabym szczęśliwa, gdybym mogła podpisać "cyrograf", żeby zakończono moje życie, jeśli będę kiedyś warzywkiem lub będę tak chora/sparaliżowana, że nie będę mogła sama tego zrobić. Ale w Polsce jest zbyt duży kult cierpienia na coś takiego.

ja tez poprosze, jak bede miala demencje/alzheimera, jak bede robila pod siebie, jakby mnie sparalizowalo, jakbym byla dla najblizszych ciezarem
albo jakbym miala tysiaka emerytury, za co nawet mieszkania sie nie wynajmie
bardzo chetnie przyjme zloty strzal w szpitalu

Jestem 100% za eutanazją w przypadkach, kiedy zainteresowany sam moze podjąć decyzję. W innych to nie do końca, a z Alzheimerem to w ogóle jest raczej problematyczna sytuacja. Tak naprawdę nie wiemy, co ta osoba czuje i wcale nie ma dowodów na to, że cierpi. To się wydaje koszmarne z perspektywy człowieka świadomego, ale jak już jesteś w takim stanie wcale tak nie musi być.

no ok, ale jesli teraz swiadomie jestem w stanie podjac decyzje, ze z alzheimerem to ja nie chce zyc, to czemu nie?
nie chce byc potencjalnym zagrozeniem dla siebie i otoczenia, nie chce byc ciezarem- to nie chodzi nawet o cierpienie

Ja się podpinam pod bazię tutaj. Teraz, jako osoba w pełni władz umysłowych, w 100% jestem za eutanazją mnie, gdy już nie będę panować nad swoim umysłem. Bo nie myślę tylko o sobie, ale też o osobach, które będą się mną zajmować i pieniądzach, które na to pójdą (a nie jestem z bogatej rodziny). To jest ogromny ciężar dla innych, często też ogromne wyrzeczenie. A mi będzie wtedy tak naprawdę wszystko jedno, bo i tak nie będę wiedziała, co się dzieje.

@GeddyLee dokładnie.

Zgadzam się z punktem widzenia opisanym w wyznaniu, ale też myślę że jest wymyślone i napisane pod gównoburzę. Chociażby dlatego, że autorka na początku zachwyca się jak ważne są dla niej te upośledzone dzieci o ktore dba, a pózniej w moim zdaniem przykry sposób pisze o tej dziewczynie z zespołem downa.

To znaczy nie wiem, nie mogę napisać, że od dziewczyny po prostu śmierdzi, ponieważ nie zmienia ubrań i zdarza jej się załatwić w majtki, bo to przykre?